Przyprawy

Przyprawy towarzyszą człowiekowi od wieków. W tradycji kulinarnej zioła, kłącza, cebule, nasiona i pestki roślin były dodawane do potraw, ale z czasem odkryte zostały także ich właściwości prozdrowotne. Wśród najczęściej wykorzystywanych zastosowań przypraw można wymienić ich działanie antyoksydacyjne, przeciwwirusowe, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne. Zioła i mieszanki przypraw stanowią też bazę domowej medycyny. Nasze babcie leczyły różne drobne schorzenia właśnie naturalnymi wyciągami z ziół i roślin. Obecnie wraca się coraz częściej do tych sposobów, ponieważ przygotowywane wyciągi roślinne w bardzo łagodny sposób pozytywnie oddziałują na organizm. Ich suplementacja powinna być regularna i konsekwentna, ponieważ czas ich działania jest wydłużony, ale uzyskiwane efekty są bezpieczne dla organizmu. Warto też zauważyć, że intensywne smaki i zapachy przypraw pomogą w ograniczeniu zbyt dużego spożycia soli, ponieważ dodanie ich do potrawy nada jej głębi smaku, którą zazwyczaj próbuje się wydobyć, stosując właśnie sól, a ta w nadmiernych ilościach nie służy organizmowi i może przyczyniać się do występowania wielu schorzeń.

Poza właściwościami prozdrowotnymi przypraw trzeba też zwrócić uwagę na ich fantastyczne funkcje organoleptyczne. Ich aromat i smak często buduje całe danie, wydobywa nuty smakowe warzyw, mięs, bulionów, przetworów, ale też wypieków i deserów. Konkretne mieszanki przypraw stanowią często swego rodzaju wizytówkę kuchni danego kraju. Przykładowo kuchnia węgierska słynie mieszanek paprykowych. Papryka słodka i ostra, czasem również wędzona jest dodawana do leczo, gulaszu oraz innych węgierskich potraw. Kuchnia włoska pachnie bazylią, oregano i czosnkiem. Włoskie gospodynie korzystając z ziół, które rosły w ich przydomowych ogródkach potrafiły stworzyć dania, które pokochał cały świat. Z kolei kuchnia azjatycka — indyjska, chińska, koreańska — to przyprawy takie jak imbir, kurkuma, papryczki chili, liście limonki kafir oraz przyprawy korzenne — cynamon, kardamon, anyż. Kuchnia Azji słynie też z różnego rodzaju mieszanek ziołowych w formie sproszkowanej lub w postaci past, np. garam masala, czy pasty curry o różnym stopniu pikantności. Nasza rodzima kuchnia również ma swój charakterystyczny smak, który nadany jest przez ziele angielskie, liście laurowe, majeranek, tymianek, czosnek, miętę, estragon, lubczyk, cząber, koper oraz królową polskich stołów — natkę pietruszki.

Na co zwracać uwagę wybierając przyprawy?

Przyprawy dostępne na sklepowych półkach są sprzedawane w różnych formach — sproszkowanej, w postaci całych ziaren i nasion, jako suszone gałązki ziół, ale także zmielone liście gotowe do doprawienia dania. Warto sięgać po ekologiczne przyprawy, które będą pochodzić z bezpiecznych źródeł, dając nam pewność, ze potrawy, które gotujemy, będą najwyższej jakości i z najlepszych składników. Kupując zioła i przyprawy pakowane, warto wybierać te w papierowych opakowaniach, aby potem można je było ponownie przetworzyć w bezpieczny dla środowiska sposób.

A co jeśli nie znam się na przyprawach, w mojej kuchni jest tylko pieprz i sól?

Idealnym rozwiązaniem w takich sytuacjach będą mieszanki przypraw, które producenci komponują w taki sposób, aby jak najlepiej doprawiały dania. W naszym sklepie znajdą Państwo różnego rodzaju zioła i przyprawy zmieszane specjalnie do konkretnych potraw-przyprawa włoska, przyprawy do kawy, przyprawy do zup grzybowych, mieszanka ziół prowansalskich, przyprawy orientalne, przyprawy do złotego kurczaka, a także mieszanki ziół i warzyw, które dobrze się sprawdzą jako element bazowy różnych zup i sosów. Dostępne są również mieszanki przeznaczone do ciast, np. korzenna do piernika. Jeśli któryś z naszych klientów chciałby kupić pojedyncze przyprawy wysokiej jakości, również jest taka możliwość-mamy w ofercie ich bogaty wybór.

Bibliografia:

[1] Składniki przypraw i ziół przyprawowych determinujące ich funkcjonalne właściwości oraz ich rola w żywieniu człowieka i zapobieganiu chorobom, Kudełka W, Kosowska A, Zeszyty naukowe nr 781, 2008.

[2] Fitoterapia i leki roślinne, E. Lamer-Zarawska, PZWL, 2013