Sposoby trzymania aparatu do akupunktury pokazane są na rys. 1 oraz 2
Rys. 01 Sposób trzymania aparatu
Rys. 02 Sposób trzymania aparatu
Trzymając aparat w dłoni dotykamy elektrody biernej (2 - blaszka większa), tak, aby jednym palcem włączyć i regulować poziom stymulacji pokrętłem (3) umieszczonym na górnej części aparatu.
Ogólne zasady używania aparatu:
1. Włączyć aparat przez lekkie pokręcenie pokrętłem (3) w kierunku przodu aparatu. Zaczyna migać światło umieszczone w gałce, aparat wydaje cichy, przerywany dźwięk.
2. Przyłożyć elektrodę czynną główną (1) lub pomocniczą (1a) do skóry.
3. Regulować siłę stymulacji pokrętłem (3).
Zwiększanie uzyskuje się pokręcając gałkę w stronę czubka; zmniejszenie - kręcąc w stronę przeciwną.
Siła stymulacji musi być dobrana indywidualnie do własnych odczuć. Powinno być wyczuwalne wyraźne mrowienie, bez uczucia bólu. Często w początkowej fazie stymulacji daje się odczuć nieprzyjemne kłucie lub szczypanie. Aby uniknąć tego efektu, należy zwilżyć skórę, zmniejszyć siłę stymulacji i stopniowo ją zwiększać.
Często stymulacja powoduje drgania mięśni pod skórą, nawet bardzo silne. Jest to efekt pozytywny (trening mięśni) i nie należy się nim przejmować.
U niektórych osób zwiększanie siły stymulacji powoduje nieprzyjemne kłucie w ręce dotykającej elektrody biernej (2). Aby usunąć ten efekt, należy ująć aparat całą ręką, aby maksymalnie zwiększyć powierzchnię dotykając elektrody biernej (2).
4. Czas stymulacji można określić odliczając sygnały czasowe podawane przez aparat - co minutę aparat wydaje charakterystyczny dźwięk. W zależności od zastosowania, stymulacja powinna trwać od 1 do 5 minut.
5a. Stymulacja powierzchni skóry
Elektrodę czynną (1) należy przyłożyć bezpośrednio do wybranego miejsca. Podczas stymulacji aparat można przesuwać po powierzchni skóry, ruchami kolistymi lub liniowymi. Można ułatwić przesuwanie aparatu przez lekkie nakremowanie skóry.
Czas takiej stymulacji może wynosić około 5 minut w jednym miejscu.
5b. Stymulacja punktów akupunktury
Skuteczność leczenia chorób za pomocą elektropunktury zależy od dokładności lokalizacji punktów aktywnych biologicznie (punktów akupunktury).
Aby ułatwić wyszukiwanie tych punktów, aparat do akupunktury został wyposażony w czujnik, sygnalizujący obecność punktu. Przy trafieniu w punkt rozpoczyna się sygnalizacja akustyczna.
Warto też wiedzieć, iż punkty akupunkturowe są zazwyczaj bardziej wrażliwe od reszty skóry, w przypadku stanów chorobowych mogą być nawet bolesne.
Reagują znacznie czulej na prąd elektryczny, dzięki czemu podczas stymulacji odczuwa się mrowienie, które znika, jeżeli aparat zostanie przesunięty poza
punkt.
Aby odnaleźć punkt akupunktury, należy przyłożyć elektrodę czynną (1) w miejsce, gdzie powinien być punkt i za pomocą aparatu dokładnie ten punkt umiejscowić. Elektrodę czynną (1) należy przesuwać po skórze ruchem równomiernym, bez wciskania jej w skórę. Podczas przesuwania sygnał dźwiękowy powinien być cichy, zaś przy trafieniu w punkt wyraźnie się podgłośnić.
Wykrywacz punktów ma regulowaną czułość - mały prąd nie wykaże żadnych punktów, duży prąd może pokazywać punkty wszędzie, na całej skórze.
Potrzebny jest „złoty środek” - taki prąd, przy którym nastąpi podgłośnienie dźwięku.
Aby więc poprawnie zlokalizować punkt należy tak ustawić pokrętło (3), by podczas przesuwania elektrody czynnej (1) w pobliżu punktu było słychać głośny dźwięk. Jeżeli dźwięk jest głośny cały czas, należy zmniejszyć poziom prądu potencjometrem (3); jeżeli stale go nie ma, poziom prądu należy zwiększyć. Przy precyzyjnym wyregulowaniu potencjometrem (3) dźwiękiem pojawia się tylko przy dokładnym zlokalizowaniu szukanego punktu.
W przypadku trudności w znalezieniu punktu lub bolesnej stymulacji można zwilżyć skórę w celu polepszenia przewodności elektrycznej. Czas stymulacji jednego punktu powinien wynosić od 1 do 5 minut, najczęściej 2 minuty.
Wykaz najczęściej stymulowanych punktów znajduje się w TOP 24 DOLEGLIWOŚCI.
6. Pomoc innej osobie
W trudno dostępnych miejscach (np. na plecach) można skorzystać z pomocniczej elektrody czynnej (1a) przykładając ją do ciała zamiast elektrody (1). Można też skorzystać z pomocy drugiej osoby. Osoba stymulująca musi dotykać wówczas ręką osobę stymulowaną:
Czyszczenie aparatu i dezynfekcja
Aparat należy czyścić wilgotną, wyciśniętą ściereczką (woda z mydłem lub z detergentem), a następnie wytrzeć do sucha.
Należy zwrócić uwagę, aby woda nie dostała się do wnętrza aparatu przez otwory.
Nie wolno zanurzać aparatu w żadnej cieczy. Nie wolno dopuścić, aby ciecz dostała się do wnętrza obudowy.
Aby zdezynfekować aparat należy użyć miękkiej ściereczki nasączonej alkoholem etylowym lub izopropylowym. Można użyć przykładowych środków:
- Transeptic (Parker USA),
- Aerodesin 200 (Lysoform N i e m c y ) .
Środka dezynfekującego należy używać zgodnie z instrukcją producenta.
Po dezynfekcji należy wytrzeć pozostałość środka ściereczką zwilżoną w wodzie.
Aparat nigdy nie może być sterylizowany.
Ostrzeżenia
1 . Jeżeli zachodzi podejrzenie uszkodzenia aparatu, przed przystąpieniem do dalszej pracy powinien on być sprawdzony przez producenta.
2. Błędne użycie (takie jak przedłużone stosowanie, niewłaściwe miejsca na skórze do stymulacji, niewłaściwe nastawy) może spowodować niewłaściwe efekty działania aparatu.
3. Indywidualnie przeróbki urządzenia mogą grozić porażeniem prądem elektrycznym.
4. U niektórych pacjentów mogą wystąpić reakcje alergiczne na elektrody aparatu.
5. Wielokrotne czyszczenie w nieprawidłowy sposób, szczególnie z użyciem nadmiernej ilości płynów, może spowodować uszkodzenie aparatu.
6. W przypadku dowolnej elektrody przekroczenie gęstości prądu 2mA wartości skutecznej/cm2 może wymagać od użytkownika szczególnej uwagi.
7. Nie zaleca się stosowania stymulacji u pacjenta mającego implantowane urządzenia elektroniczne (na przykład kardiostymulator), zanim najpierw nie uzyska specjalistycznej opinii medycznej.
8. Równoczesne podłączenie pacjenta do urządzenia chirurgicznego wielkiej częstotliwości może spowodować oparzenia w miejscu przyłożenia elektrod aparatu i możliwe uszkodzenia aparatu.
9. Działanie w bezpośredniej bliskości (np. 1 m) urządzenia do terapii krótkofalowej lub mikrofalowej może spowodować niestabilnoość parametrów wyjściowych aparatu.
10. Stosowanie elektrod w pobliżu klatki piersiowej może zwiększyć ryzyko fibrylacji serca.